Namaakruïne in Melderslo
Zelf met echte stenen iets bouwen, wie wil dat niet? Iedereen fantaseert wel eens over het sprookjeskasteel of het droomhuis dat hij zou willen maken. Maar bijna niemand voert die fantasieën ook echt uit. In Melderslo was dat zeventig jaar geleden wel anders. Daar bedachten leden van een jongensvereniging het plan om een ‘rimboe’ te gaan maken. Het bijzondere was dat ze de daad bij het woord voegden. Hiervoor gebruikten ze het terrein achter het jeugdhuis. Dit grensde aan een vennetje, het Vlasven. Pastoor Ament kwam daarna met het idee om bij het Vlasven een namaak-kasteelruïne te bouwen. Iedereen was meteen enthousiast. Met man en macht werd het ven uitgediept, werden er grachten gegraven en water overgepompt. Boeren voerden met paard en wagen zand aan om het terrein op te hogen.
De vlag in top
Ondertussen was ook een begin gemaakt met de verdere aankleding van de omgeving van het ven. Binnen enkele dagen bouwden leden van de jongensvereniging een zogenaamde Lourdesgrot met daarin een Mariabeeldje.
Inzegening
Op 26 mei 1938 zegende pastoor Eggelen het hele terrein in. Ook de fanfare
verleende haar medewerking. Bijna alle inwoners van Melderslo waren
aanwezig. De Nieuwe Venlosche Courant schreef: ‘In plaats van het vroegere
ven ziet men thans een flinken vijver en twee grachten, waarlangs boom- en
struikbeplanting. Tusschen deze grachten en den vijver ligt een flinke
groote open ruimte en achter dezen vijver is een reusachtige wigwam
gebouwd in den vorm van een oude ruïne met een flinke toren. Het materiaal
van dit bouwwerk bestaat voornamelijk uit oude afbraakstenen en geeft het
uiterlijk van een antiek aspect.’
De ‘rimboe’ werd nog mooier omdat er ook een klokkentoren, een
speeltuintje, een vijvertje en paaltjes met dierenbeelden kwamen. Maar de
jongensvereniging had slechts enkele jaren plezier van haar romantische
buitenverblijf. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de vereniging door de
Duitse bezetters opgeheven. Na de bevrijding kwam er geen opvolger. Het
terrein bij het ven raakte in verval. Het speeltuintje, de dierenbeelden
en de klokkentoren verdwenen. De namaakruïne stond leeg en werd nauwelijks
onderhouden. Tot 1970. Toen diepten leden van jongerenvereniging KPJ het
ven uit en gaven ze de ruïne een opknapbeurt.
Renovatiewerken
Het Dagblad voor Noord-Limburg schreef: ‘De Melderslose jongeren willen van dit eeuwenoude bouwwerk [!] een clubhuis maken waar ze straks hun bijeenkomsten kunnen houden.’ Maar na enkele jaren bleek het clublokaal in de ruïne toch niet zo praktisch. De KPJ verhuisde en het Vlasven verloederde opnieuw. Daarna was het de Stichting Geschiedenis Melderslo die redding bracht. De stichting organiseerde vanaf 1977 jaarlijks wedstrijden polsstokverspringen over het Vlasven. In de jaren daarna werden de meeste bomen gekapt. Ook raakten het ven en de ruïne steeds verder ingeklemd tussen woningen. Dit heeft niet geleid tot minder vanda-lisme en vernielingen. Regelmatig moet de gemeente herstelwerkzaamheden uitvoeren. Maar ondanks alles bestaat de nep-ruïne nog altijd. Waar een gek plan niet toe kan leiden!